πεθερά

πεθερά
η
βλ. πεθερός.

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • πεθερός — ο, θηλ. πεθερά / πενθερός, θηλ. πενθερά και ιων. τ. πενθερή, ΝΜΑ ο πατέρας τού συζύγου ή τής συζύγου σε σχέση με τον γαμπρό ή τη νύφη και η μητέρα τού συζύγου ή τής συζύγου σε σχέση με τον γαμπρό ή τη νύφη (α. «ο πεθερός και η πεθερά μου μέ… …   Dictionary of Greek

  • μελλοπεθερά — μελλοπεθερά, ἡ (Μ) αυτή που πρόκειται να γίνει πεθερά. [ΕΤΥΜΟΛ. < μέλλω + πεθερά] …   Dictionary of Greek

  • πεθερικός — ή, ό [πεθερός] 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον πεθερό ή στην πεθερά («στο σπίτι το πεθερικο») 2. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα πεθερικά α) ο πεθερός και η πεθερά μαζί β) το σπίτι και η οικογένεια τού πεθερού («θα κάνουμε επίσκεψη στα πεθερικά… …   Dictionary of Greek

  • Νωεμίν — Βιβλικό πρόσωπο. Συναντάται στην Παλαιά Διαθήκη ως σύζυγος του Ελιμέλεχ και πεθερά της Ρουθ. Καταγόταν από τη Βηθλεέμ και σύμφωνα με όσα αναφέρονται στο βιβλίο της συμπεραίνεται ότι ήταν ενάρετη και φιλόστοργη σύζυγος και πεθερά …   Dictionary of Greek

  • ήλεκτρα — I Όνομα μυθολογικών προσώπων. 1. Κόρη του Αγαμέμνονα, όπως διαδόθηκε μέσω της ποιητικής παράδοσης. Οι Έλληνες τραγικοί (ο Αισχύλος στις Χοηφόρους, ο Σοφοκλής και ο Ευριπίδης στην Ηλέκτρα) διέδωσαν τον μύθο κατά τον οποίο η Η. εκδικείται την… …   Dictionary of Greek

  • ίλλος — (5ος αι. μ.Χ.). Βυζαντινός στρατηγός. Καταγόταν από την Ισαυρία της Μικράς Ασίας και στα χρόνια των αυτοκρατόρων Λέοντα A’ (457 474), Λέοντα B’ (474) και Ζήνωνα (474 491) ήταν αρχηγός ισχυρού σώματος μισθοφόρων συμπατριωτών του. Όταν το 476 ο… …   Dictionary of Greek

  • γιος — και γυιος και υγιός, ο 1. ο υιός*, το αρσενικό τέκνο 2. παροιμ. α) «κατά μάνα, κατά κύρη, κατά γιο και θυγατέρα» τα παιδιά κληρονομούν τα γνωρίσματα τών γονιών τους και ακολουθούν το παράδειγμα τους 6) «γαμπρός υγιός δεν γίνεται και νύφη… …   Dictionary of Greek

  • γριά — η (AM γραῑα, Α και γραῡς και γρηΰς) ηλικιωμένη γυναίκα νεοελλ. 1. θωπευτική ονομασία για τη μητέρα, τη σύζυγο ή την πεθερά 2. τηγανίτα 3. παροιμ. α) «η γριά το μισοχείμωνο ξυλάγγουρο γυρεύει» έχει κάποιος άκαιρες και παράλογες αξιώσεις β) «έμαθ η …   Dictionary of Greek

  • εκυρός — ἑκυρός, ο (θηλ. ἑκυρά) (Α) πεθερός, πεθερά, ο πατέρας, η μητέρα τού ή τής συζύγου. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. εκυρός < (F)εκυρός < IE* swekuro (πρβλ. αρχ. ινδ. śvaśura , αβεστ. xasura , λατ. socer, αρχ. άνω γερμ. swehur , λιθ. šẽšuras). Ο τονισμός στη… …   Dictionary of Greek

  • ιλλός — (5ος αι. μ.Χ.). Βυζαντινός στρατηγός. Καταγόταν από την Ισαυρία της Μικράς Ασίας και στα χρόνια των αυτοκρατόρων Λέοντα A’ (457 474), Λέοντα B’ (474) και Ζήνωνα (474 491) ήταν αρχηγός ισχυρού σώματος μισθοφόρων συμπατριωτών του. Όταν το 476 ο… …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”